jueves, 16 de julio de 2009

A voltas cos voluntarios/as


Os voluntarios/as que acompañan e axudan a Mykias e Martha e ás duas adultas están funcionando á perfección, poñendo todo o mellor da sua parte. Están perfectamente coordinados, e traballando en equipo.
Tamén a voluntaria que fixo os talleres de marionetas nas escolas. Quedaron encantados con ela e co seu teatro.
Pero tamén temos a outra cara do voluntario/a: o que se fai voluntario e entende o voluntariado coma unha forma de face-lo que lle pareza ou cando lle pareza.
E así non funcionan as cousas.
Unha vez díxonos un psiquiatra coñecido que as ongs atraían a persoaxes extranas. Sempre rimos un pouco de todo isto, entendendo que "extranos" podemos ser todos, uns por deixar o seu traballo e a sua vida cada tres meses, outros por empregar moitísimo tempo persoal en que as cousas vaian adiante, todos por poñer o corazón en persoas alleas a nós, que viven a moitos kms. de distancia.

Pero tamén coñecemos ao longo da nosa vida coma ONG este tipo de voluntariado extrano, entendendo como extrano non positivo para a ONG.
Persoaxes que van por libre, inestables, que se moven levados pola paixón ou polo interese puntual, sen capacidade de adaptación, que queren enche-lo seu tempo facendo "algo" do que nin sequera gostan cando o ven, que se frustran á mais mínima, que non pensan nas consecuencias dos seus actos nin na ofensa ou no dano que poden causar en culturas alleas á nosa...comezamos a entender ás organizacións que non admiten voluntarios para os seus proxectos.

Sempre dixemos que ser voluntario non significa "fago o que quero cando quero", senón que é asumir unha obligación moral, tanto de compromiso persoal coma de esforzo.

Mediterránea ten persoal local contratado en tódolos seus proxectos en Etiopia, e teraos en calquera proxecto no que sexa necesario, así que non dependemos de voluntarios que vaian aos países, agás se é para facer algunha labor específica, como o Gran Barry en Ghana, que ademais ía de inxenieiro asesor e rematou cavando zanxas sen que lle caeran os aneis; simplemente porque viu que facía falla facelo, e con iso ía lograr un ben para o orfanato Ho.

Así que a partir de setembro só admitiremos voluntarios que vaian facer unha labor específica e necesaria para os nosos proxectos. E non é unha decisión arbitraria, entendemos a boa vontade, pero ás veces non basta.


No hay comentarios:

Publicar un comentario